-
Jadąc do jednej z warszawskich kawiarni na spotkanie z Anią, nie spodziewaliśmy się, jak niesamowitą znajomość przyjdzie nam nawiązać. Spotkanie upłynęło w mgnieniu oka, a my byliśmy przekonani, że “nadawanie na jednej fali” to… za mało powiedziane 😉
Późniejszym zaskoczeniom nie było końca 🙂 Począwszy od historii poznania naszej Pary Młodej. Na pewno nie skłamiemy, pisząc, że historię swojej znajomości zawdzięczają… Matce Bożej i żołnierzom 🙂 Poznali się bowiem trzynastego sierpnia na Przeprośnej Górce podczas pielgrzymki na Jasną Górę. Ania była wówczas wśród pątników, Piotr natomiast wśród żołnierzy zabezpieczających przejście pielgrzymki. Kolejne ich spotkanie przypadło dokładnie rok później. A jeszcze rok później… Piotr – w obecności żołnierzy i pątników – oświadczył się Ani na tej samej Przeprośnej Górce 🙂
Niesamowita była też atmosfera, jaka towarzyszyła przygotowaniom, ceremonii, a następnie przyjęciu weselnemu Ani i Piotrka. Czuliśmy się dosłownie jak “wśród swoich”, co i raz powstrzymując wzruszenie.
W trakcie rozmów z Anią i Piotrkiem dowiedzieliśmy się też, że lubimy… te same gry (w które zresztą Ania nie ma sobie równych 😉 ). Mamy słabość do koloru zielonego, a nad naszymi łóżkami wisi TEN SAM OBRAZ! (Przykłady można by tu wymieniać dalej, ale nie pora na to… 🙂 ).
Wreszcie na deser: Ania przyznała się, że kiedy oglądała zdjęcia ślubne, które wykonaliśmy na ślubie jej koleżanki, była już przekonana, że MUSIMY BYĆ TAKŻE NA JEJ ŚLUBIE (i tu uwaga – w tym momencie Ania dopiero poznawała Piotra 😀 ).
Zapraszamy Was na ten bliski naszym sercom jesienny ślub, pełen emocjonalnych momentów, żołnierskiej powagi chwili, nasączony wzruszającą muzyką (w tym również w wykonaniu Ani), przyozdobiony jesiennymi kwiatami i pachnącym drewnem…
– – –
Suknia ślubna: Salon „Biały Raj”, Warszawa.
Fryzura Panny Młodej: Anna Krupa, Kozienice .
Makijaż Panny Młodej: Panna Młoda 🙂
Obrączki ślubne – wykonane przez miejscowego złotnika z Kozienic (ul. Lubelska) ze złota pochodzącego z pamiątkowych pierścionków.
Drewniane serce na obrączki: Pan Młody z pomocą Chrzestnego.
Bukiety Ślubne: Mama Panny Młodej.
Ceremonia ślubna: Parafia Świętego Krzyża w Kozienicach.
Oprawa muzyczna ceremonii: Schola DA KUL we współpracy z dziewczynami z pielgrzymkowej grupy nr 18
Dekoracje kościoła (w tym krzesła, dywan, dekoracje kwiatowe): Rodzice Panny Młodej
Przyjęcie weselne: Siedlisko “Gnysiówka”, Garbatka Zbyczyn
Dekoracje sali weselnej (w tym dekoracje kwiatowe, drewniane, ścianka za stołem Pary Młodej, tablica gości, świeczniki, winietki): Panna Młoda, Pan Młody, Rodzice Panny Młodej, Chrzestny Pana Młodego
Tort weselny: Kuzynka Panny Młodej według projektu Pana Młodego
Gazetki weselne: zaprojektowane przez Pannę Młodą
Film ślubny: 4K StudioDziś prezentujemy Wam efekty sesji, która zaskoczyła nas chyba… pod każdym względem 🙂 Począwszy od pogody – przygotowując się bowiem na ten listopadowy plener, do końca nie wiedzieliśmy, jaką pogodę przyniesie nam ten dzień. Sporym zaskoczeniem okazało się też miejsce sesji – położone nieopodal domu rodzinnego Patrycji, na skraju lasku, który często mijaliśmy w drodze do naszych Par 🙂
Wreszcie… sama Para Młoda 🙂 Możecie nam nie wierzyć, ale nie mieliśmy do czynienia z zawodowymi modelami – choć ich pozy na zdjęciach mogą mówić co innego 😉 Zdradzimy Wam więcej: mówiąc eufemistycznie, Patrycja… nie należy do najśmielszych osób przed obiektywem 😀 I choć było to nasze kolejne spotkanie, sytuacja pozowania do zdjęć wywoływała u niej niemało stresu 🙂 Do czasu… 🙂 Jak widać na załączonych obrazkach, by pięknie wyjść na zdjęciach, nie trzeba mieć bogatego doświadczenia w pozowaniu do nich (i to pomimo zimnej aury na zewnątrz!) <3
Do sesji, którą właśnie Wam przedstawiamy, mamy ogromną słabość 🙂 Już wyjaśniamy, dlaczego 😉
Góry. Tatry. Nie jest to już chyba tajemnicą, że jesteśmy w nich zakochani 🙂 Nasza pierwsza wspólna wycieczka odbyła się właśnie w Tatry: był to początek pierwszej klasy ogólniaka, kiedy jeszcze nie zdążyliśmy dobrze się poznać (choć już na pewno polubić), a co dopiero pomyśleć o byciu razem! Jak dziś pamiętamy moment, kiedy Paulina dosiadła się w autobusie do Tomka, który z okna podziwiał zarysy gór o zmierzchu i rozlewające się w dolinach światła domów…
Nasi Przyjaciele. Anetka i Marcin. Różne widziałam przyjaźnie – damsko-damskie, męsko-męskie, damsko-męskie… Ale relację Chłopaków podziwiam, odkąd tylko miałam okazję poznać Marcina, poobserwować i posłuchać ich obu. Dla mnie (P.) są po prostu realną, żywą definicją przyjaźni. Takiej – banalnie mówiąc – na dobre i na złe. (Choć oczywiście teraz Marcin ma przy sobie jeszcze wspanialszego Przyjaciela w postaci cudownej i pięknej Żony 🙂 Sorry Tomek 😀 )
Dlatego nie będzie to żadnym zaskoczeniem, że Chłopaki “świadkowali” sobie wzajemnie na swoich ślubach 🙂 I nie moglibyśmy też powstrzymać się, by przy tak zacnej okazji nie podarować Młodej Parze tego, co (przynajmniej zawodowo 😉 ) umiemy najlepiej 😉Słoneczna pogoda. To, co wiele osób lubi w naszych zdjęciach, to m.in. ciepłe, słoneczne barwy i promienie zachodzącego słońca oświetlające twarze bądź rozświetlające tło za naszymi Parami. A jadąc w góry, zawsze ma się na uwadze, że pogoda to loteria. Nawet, jeśli ma się zapas czasowy, nie zawsze uda się wstrzelić w dobrą pogodę i załapać na przejrzyste niebo. A my? Trafiliśmy dosłownie “w okienko” – przyjeżdżając do Zakopanego witaliśmy, a wyjeżdżając z niego żegnaliśmy piękną, słoneczną aurę.
A oprócz pięknej pogody, Pary, miejsca i czynności bliskim naszym sercom towarzyszyło nam jeszcze jedno Miejsce i Ludzie, o których zawsze ciepło myślimy – na nocleg zatrzymaliśmy się bowiem u Wójciaków, u których zawsze jest JAK W DOMU <3
